De PF-TEK paddo kweekmethode is een van de goedkoopste manieren om je eigen paddo’s te kweken in het comfort van je eigen huis. Daarom is de methode ook erg populair. Geen zin in het zelf opzetten van de PF-TEK methode? Kies dan gewoon voor onze Paddo grow kits.

Om te beginnen met het kweken van je eigen paddo’s met behulp van de PF-TEK-methode heb je een eigen paddo kweektraject nodig:

Sporenspuit
Vermiculiet
Bruin rijstmeel (het kan roggekorrel zijn, maar de meest populaire keuze is bruin rijstmeel)
Schoon water (gedistilleerd of vergelijkbaar)
Glazen bakken (~250ml gemetselde bakken met brede opening zullen prima werken)
Vruchtenkamer (grote plastic voorraadbak met doorschijnende bovenkant)
Snelkookpan of een grote bak
Rond metalen rekje (voor in de snelkookpan of de bak die je gaat gebruiken)
Mengvat
Stevige aluminiumfolie
Zeef
Een grote lepel
Nevelflesje (het beste is als je twee nevelaarsjes hebt; één voor water en één ervan is gevuld met alcoholsterilisatiespray)
Permanente marker
Steriliserende vlam (alcohollamp is de beste manier, maar een eenvoudige aansteker of butaan brander is ook goed)

Afhankelijk van de omgeving, kunnen ook de aanschaf van antibacteriële zeep, een gezichtsmasker en sommige alcohol doekjes een geweldig idee zijn (het is niet helemaal verplicht, maar hoe sterieler alles zal zijn hoe hoger de kans op succes).

De meeste spullen hierboven ken je waarschijnlijk al, maar wat is vermiculiet en waar kan ik dat vinden? Maak je geen zorgen, het is niet een of ander scheikunde lab middel dat moeilijk te krijgen is. Vermiculiet is een tuinbouwproduct dat in de meeste tuinbouwwinkels (soms zelfs in dierenwinkels als kattenbakvulling) te vinden is. Wees ook niet bang als je vermiculiet aanraakt, het voelt misschien alsof het een soort plastic/rubber is, maar dit is een misvatting. Het is gewoon een eenvoudig mineraal dat overal op aarde te vinden is en er is niets giftigs aan.

We hopen dat je al die extra sterilisatie artikelen (handschoenen, masker, alcoholdoekjes en wat antibacteriële zeep) hebt, want deze eerste stap is het meest cruciale onderdeel van het proces. Hoe steriel en schoon je bent kan magic mushrooms kweken maken of breken.

STAP 1 – BEREID HET SUBSTRAAT VOOR

Voeg vermiculiet toe aan de mengkom (de hoeveelheid die je nodig hebt moet worden gekozen op basis van het aantal bakken dat je hebt. Elk bakje heeft ongeveer 3/4 vermiculiet en 1/4 bruine rijststroom nodig.
Voeg langzaam wat water toe aan de kom, al roerend met de lepel. Het doel is om het vermiculiet volledig te laten weken, zonder dat er overtollig water op de bodem van de kom komt.
Als het vermiculaat gelijkmatig nat is, probeer dan het overtollige water op de bodem van de kom te verwijderen door de kom aan de zijkant te kantelen en vermiculiet vast te houden met je hand en/of lepel. Als je denkt dat er te veel overtollig water is, kan het een goed idee zijn om al het vermiculiet in een zeef te doen en te laten druppelen. Probeer ervoor te zorgen dat het vermiculiet volledig nat is, maar er geen overtollig water is.
Voeg je bruine rijstmeel toe aan de bak met vermiculiet. Meng het goed door elkaar. Het doel is nu om ervoor te zorgen dat vermiculiet en bruin rijstmeel zo goed mogelijk gemengd worden. De bruine rijst moet alle vermiculiet gelijkmatig bedekken. Zo krijgen de sporen een volledig koloniseerbaar en vruchtbaar substraat.
Nadat je mengsel klaar is, voeg je het voorzichtig toe aan je bakjes. Probeer niet te knoeien of druk uit te oefenen op je substraat en houd het zo pluizig mogelijk om ervoor te zorgen dat de lucht vrij kan stromen. Vul je bakken niet volledig, laat minstens 1 cm vrij van de bovenkant. Wees zo voorzichtig mogelijk om de binnenkant van je bakje niet uit te smeren. Als dat gebeurt, maak het dan schoon met een schone papieren handdoek (steriel!!). Elk residu dat geen deel uitmaakt van het substraat, kan verontreinigingen bevatten en je hele bakje verpesten.
Nadat je de bakjes hebt gevuld met het substraat, zorg je ervoor dat je er een extra laag droog vermiculiet op doet. Dit voorkomt en werkt als een filter tegen eventuele luchtbesmetting tijdens het proces.

STAP 2 – STERILISEER

Neem wat folie, vouw het doormidden en zet het over je bakjes. Maak het zo strak mogelijk, je probeert een goed passend deksel voor je bakken te maken. Als je metalen deksels kiest, zorg er dan voor dat ze ~4 kleine gaatjes voor de spuit in de bakjes hebben (boor ze vooraf). Je kunt twee lagen folie aanbrengen om ervoor te zorgen dat de bakken goed zijn afgedekt.
Als je een snelkookpan gebruikt, moet je er ~2-3 cm water in doen. Stapel vervolgens de bakjes op zonder de folie te breken, sluit het deksel en breng de snelkookpan langzaam naar ongeveer 15 psi. Zorg ervoor dat je dit langzaam doet, om het risico op barsten van de bakken te minimaliseren. Laat vervolgens de warmte een beetje zakken en laat de bakken ongeveer een uur lang steriliseren.
Als je een eenvoudige grote bak gebruikt, plaats het metalen rek (standaard) dan op de bodem van de bak, vul de bak met ~2-3cm water. Stapel de bakjes op zonder de folie te scheuren, doe het deksel erop en breng de bak op een laag-middelmatig vuur aan de kook. Laat de bakjes 1,5-2 uur steriliseren, het water zal opraken als je dit doet, dus zorg ervoor dat je het om de 15 minuten ofzo aanvult met voorgekookt ketelwater.
Nadat je de bakken hebt gesteriliseerd, laat je deze minimaal 5 uur in de bak of snelkookpan staan. Het beste is om ze gewoon een nachtje te laten staan.

STAP 3 – INENTING

Was je handen goed en steriliseer je werkplek. Tijdens dit deel van het proces zal alles het meest gevoelig zijn voor het risico van besmetting, dus zorg ervoor dat je zo steriel mogelijk werkt.
Neem de koele bakjes eruit en plaats ze op het oppervlak dat je net hebt schoongemaakt. Houd de vlammenbron en sporenspuit klaar.
Schud de spuit (of kweekampul) heel goed, om eventuele sporenklonters te breken. Vul de spuit met de sporen uit de ampul, als je dat nog niet gedaan hebt.
Maak de folie bovenop de bakjes voorzichtig los, zodat je ze snel kunt verwijderen als je ze inspuit.
Verwarm de naald van je spuit en steriliseer hem op die manier. Verwijder vervolgens de folie en plaats de spuit in de kleine gaatjes van het deksel van het bakje dat je eerder hebt klaargemaakt. Je moet door de droge vermiculiet laag heen dringen en het substraat bereiken.
Druk de naald voorzichtig in en injecteer ~0.25ml per één plek. Je moet iedere bak klaarmaken met ~4 vlekken met een totaal van 1-1,5ml sporen. Theoretisch gezien hoef je de naald niet te hersteriliseren voor elk nieuw gat, maar je moet de naald wel steriliseren met een vuurbron voor het inoculeren van elke nieuwe bak.
Zet het folie deksel terug op de bak voordat je naar een andere bak gaat en steriliseer de naald met de vuurbron.
Herhaal dit proces voor elke bak die je hebt. Zorg ervoor dat je ze goed afsluit met folie nadat je klaar bent met je inenting.
Je kunt je bakken nu identificeren (markeren) met de datum en het substraat van de paddo’s waarmee je ze hebt geïnoculeerd als je dat nodig vindt.

Belangrijk: Het inspuit proces is het onderdeel waarbij sporen zeer kwetsbaar zijn voor iedere vorm van besmetting, zorg ervoor dat je alles zo goed mogelijk steriliseert. Als je om een of andere reden een pauze moet nemen of iets anders moet doen, zorg er dan voor dat je je handen wast en steriliseer het gebied zo goed als je kunt.

Stap 4 – Incubatie

Nu is het tijd om geduld te hebben en te wachten. Bewaar de bakken op een donkere plaats met een gemiddelde temperatuur van ~21-27°C. De beste resultaten kunnen worden bereikt met een stabiele 27°C, probeer de bakken warm te houden (maar niet heet!) omdat bij lagere temperaturen de incubatie langer zal duren, plus de groei zal langzamer zijn tijdens iedere stap van de cyclus.
Als de omstandigheden voor de bakken perfect zijn, kun je verwachten dat het paddo-mycelium in 3-6 dagen begint te leven. Wat je wilt is witte, pluizige vlekken op het vermiculiet.
De sleutel om te weten of alles goed gaat, is de kleur van het mycelium: het moet zuiver sneeuwwit zijn, er kunnen geen andere kleuren in de bak aanwezig zijn. Als je merkt dat er grijs, zwart, groen, roze, blauw of een andere kleur aanwezig is in de bak, gooi het dan weg zonder het zelfs maar te openen. Riskeer het leven van andere bakken niet door het deksel van geïnfecteerde bakken te openen, gooi ze weg zodra je merkt dat het leven in de bak niet zuiver wit is.
Als de omstandigheden perfect zijn, kan het 2-4 weken duren voordat het mycelium volledig is gekoloniseerd. Een volledig gekoloniseerde bak betekent dat al het substraat in de bak is overgenomen door wit mycelium en dat je nauwelijks een ongekoloniseerd substraat kunt zien in de bak.

STAP 5 – PINING

Nadat de bak volledig is gekoloniseerd door mycelium is het tijd om de paddo’s te helpen pinnen. Je kunt je bakken in een lagere ~21°C temperatuur houden en je kunt ze aan licht blootstellen (6-12 uur/dag indirect licht moet prima zijn). Stel je gekoloniseerde substraat of paddo’s nooit bloot aan direct zonlicht.
Dit kan variëren afhankelijk van het substraat van je keuze, maar de eerste pinnen moeten gezien worden van 5-15 tot 30 dagen nadat je het zonlicht hebt binnengebracht.
Je kunt het pinning proces het beste starten, terwijl je mycelium nog in de bak zit, omdat dit de potentiële risico’s verlaagt, maar je kunt ook het vruchtbare deel van de groeicyclus beginnen, zelfs als er geen pinnen zichtbaar zijn (nadat je je bakjes het dagelijkse licht hebt laten krijgen dat ze nodig hebben om te beginnen met pinning).
Als je denkt dat er te lang geen pinnen zichtbaar zijn, kun je proberen je bakje ’s nachts in de koelkast te zetten (zorg ervoor dat je het in een plastiekje terugzet om zo steriel mogelijk te zijn). Dit soort koude schokken helpen meestal om het pinning proces te starten in gevallen waar de pinnen te lang niet zichtbaar zijn. Als je besluit dit te doen, moet je de volgende dag met het vruchtvormingsproces beginnen!

STAP 6 – FRUITING

Daar heb je een vruchtkamer voor nodig. De meest voorkomende vruchtkamer is een doorzichtige plastic bewaardoos, maar je kunt creatiever zijn zolang aan één voorwaarde wordt voldaan: het moet gemakkelijk zijn voor indirect licht om je gekoloniseerde “cakes” te bereiken.
Als je dat kunt, steriliseer dan binnen en buiten je vruchtkamer zo goed als je kunt voordat je hem gebruikt. Vergeet niet om altijd je handen te wassen en het gebied te steriliseren voordat je ermee gaat werken.
Leg een laagje perliet van 1-2 cm op de bodem van je vruchtkamer. Geef het perliet water, zodat het vochtig wordt. Zorg ervoor dat je gedemineraliseerd water gebruikt of in ieder geval voorgekookt, lauw water gebruikt om het risico op besmetting te verlagen.
Verwijder de deksels en de folie van de bakken. Plaats ze ondersteboven (daarom had je in eerste instantie bakjes met brede opening nodig) op het perliet. Sommige mensen plaatsen graag wat steriele folie die ongeveer zo groot is als de “cake” op de perliet en leggen er alleen hun “cakes” op. Het is niet echt nodig, maar het is een goed idee als je probeert om ze zo schoon mogelijk te houden.
Als het moeilijk is om het gekoloniseerde mycelium uit de bakjes te halen, probeer dan het omgekeerde bakje vast te houden en voorzichtig te tapen. Dit proces kan extreem moeilijk worden als je een zeer spontane en snelle pinning fase hebt gehad, omdat je de kleine pinnetjes niet mag beschadigen. Probeer het gekoloniseerde substraat in de bak zo voorzichtig mogelijk los te maken, als niets werkt, steriliseer dan een mes en ga voorzichtig om de binnenwand van de bak heen. Je probeert niet om iets te snijden, je probeert alleen de myceliumkoek los te maken van de wand van de bak (gebruik deze methode alleen als laatste redmiddel).
Plaats je cakes minstens 3-5 cm uit elkaar, want er groeien paddo’s aan de zijkant van de taart en daar hebben ze ruimte voor nodig. Sluit het deksel van het bakje en plaats het ergens waar de hele dag licht is (kunstlicht werkt ook), maar zorg ervoor dat je paddo’s geen direct zonlicht krijgen.
Nadat je alle taarten binnen hebt geplaatst is het tijd om voor je kleine kolonie te zorgen. Open eens per dag het deksel en laat wat frisse lucht binnenkomen, je kunt de binnenkant van de doos een beetje ventileren.
Elke keer dat je het doosje opent, controleer je de onderste laag van het doosje (perliet). Het moet de hele tijd vochtig zijn, want hier krijgt je paddenstoelenkolonie alle luchtvochtigheid vandaan. Dit betekent dat je perliet in de mist moet spuiten als je denkt dat het droog wordt, maar zorg ervoor dat je niet per ongeluk water op je taarten of paddo’s zelf spuit, al het water moet direct naar perliet gaan en niet op de cakes belanden.
Geniet van de snelle groei van je paddo’s: het zou niet meer dan 7-14 dagen moeten duren voordat je ze kunt oogsten. Nadat er kleine paddenstoelen zijn verschenen, moet je ze goed in de gaten houden, want je wilt het juiste moment om ze te oogsten niet missen. In sommige perfecte omstandigheden kunnen paddenstoelen in een kwestie van 24 uur twee keer zo groot worden.
Na het verschijnen van kleine paddenstoelen moeten ze 2-5 dagen groeien voordat ze klaar zijn om te oogsten. Vertrouw niet zozeer op de tijd, maar concentreer je op hoe ze er uitzien. Zodra een dop van een paddo zichzelf probeert te openen, oogst je de hele flush. Probeer niet meer te winnen door ze groter te laten groeien, grote paddo’s zijn meestal minder krachtig qua potentie, dus middelgrote paddo’s, net voordat ze opengaan, is wat je nastreeft voor het beste resultaat.

STAP 7 – OOGSTEN

Als de tijd rijp is, was je je handen goed en oogst je volwassen paddo’s door ze zachtjes te draaien. Als je “ongezond” uitziende zwartrode paddenstoelen ziet, oogst ze dan ook. Ze zullen klein zijn en er uitzien alsof ze zich niet goed ontwikkeld hebben. Je moet ze ook oogsten, maar gebruik ze niet: scheid ze en gooi ze weg.

STAP 8 – FLUSHES

Je hele oogst wordt een flush genoemd. Nadat je je eerste flush hebt gehad, ga je verder met het verzorgen van de cakes in de vruchtkamer op dezelfde manier (lucht en luchtvochtigheid) en je kunt verwachten dat er nog ongeveer 4 flushes zullen komen.
Flushes kunnen variëren in grootte en potentie (niet radicaal, maar er kan een klein verschil zijn tussen de verschillende flushes).
Er is nog een tactiek die je in staat kan stellen om betere flushes te krijgen nadat je je eerste flush hebt geoogst, het heet dunking.
Als je besluit om je cakes te dunken, maak dan je handen schoon en neem je myceliumcake uit de vruchtkamer. Plaats deze in een met water gevulde (schone of gedemineraliseerde) bak (de grootte van de bak moet groot genoeg zijn om de cake volledig onder te dompelen in water). Probeer iets bovenop de bak te leggen op een manier die druk uitoefent op je cakes, zodat ze volledig onder water blijven (anders blijven ze drijven).
Je kunt deze bak minstens 12 uur in de koelkast zetten, maar de timing is hier belangrijk, want de maximale duur dat de cake daar kan blijven is 24 uur. Als je de cake daar langer houdt, dan zou deze kunnen verdrinken.
Neem de cake voorzichtig uit en droog deze af met een schone papieren handdoek. Plaats hem dan terug in de vruchtkamer en ga verder met het vruchtvormingsproces zoals gebruikelijk (lucht en verneveling van de perliet). Je kunt het dunken herhalen na elke spoeling als je denkt dat dit nodig is.

Eindnoten

Het lijkt hier misschien alsof je veel moet weten voor het kweken van paddo’s, maar eigenlijk is het proces van het kweken van paddo’s thuis vrij eenvoudig. Je hoeft geen volledige lab-condities te hebben om dit te doen en gewoon steriel werken is de sleutel tot elke stap. Je kunt niet te steriel zijn! Deze methode vereist de laagste investering en is gemakkelijk onder de knie te krijgen voor elke psychonaut. Als je deze hele gids leest en denkt dat het misschien te moeilijk is, raden we je aan om een paar dagen de tijd te nemen om het opnieuw te lezen. Je zou je kunnen realiseren dat het proces eigenlijk heel eenvoudig is en dat je droom om thuis paddo’s te kweken veel makkelijker is dan je dacht.

Bekijk hier onze Paddo Sporen Spuiten